Scheiden doe je samen,
De Helende Reis voor ouders als steun in de rug

Steeds vaker hoor je dat scheidingen op vechtscheidingen uitlopen. Wat kun je daaraan doen?
Blog november 2016 – Margot de Hoest – Praktijk Zonnewende – Hilversum

Echtscheiding of Vechtscheiding
Hoe kun je de strijd stoppen? Er voor zorgen dat de boel niet uit de hand loopt? Wat kun je doen om je boosheid of woede kwijt te raken? Hoe kun je weer in gesprek gaan met je partner en voorkomen dat jullie echtscheiding een vechtscheiding wordt?
Hoe heeft het zover kunnen komen, dat je van iemand houdt, kinderen samen krijgt en dat de relatie vervolgens geen stand houdt???  Dat je elkaar zelfs kunt gaan haten! In een eerder Blog schreef ik hier al over: “ Scheiden doet lijden, de Helende Reis voor kinderen”. Voor de kinderen en uiteindelijk voor jezelf zou het beter zijn als jullie toch weer in gesprek zouden  gaan … Wellicht met iemand erbij. Nu moet je het allemaal alleen uitzoeken, zit je verward in eigen emoties.

Mijn scheiding
Toen ik zelf ging scheiden, had ik graag iemand gehad die mij een steun in mijn rug gegeven had.
Ik was erg aan het zoeken, praten helpt even, maar hoe kun je daadwerkelijk de dingen anders aanpakken?
Die zoektocht had alles te maken met hoe ik toen in het leven stond. Ik was altijd soepel overal doorheen gekomen. Bescheiden mens, rustig en liefdevol. Ging vooral voor harmonie en liever geen ruzie. Dat hadden mijn ex en ik gemeen, geen ruzie maken, doen alsof er niets aan de hand is. Bijna niemand wist dat het niet goed tussen ons ging, daar praatte ik niet over. Met maar één vriendin. Van binnen zat alles me zo hoog…..
Toen ik mijn ouders probeerde te vertellen dat het niet zo goed ging in mijn huwelijk, namen zij het verhaal over. Zij gingen redeneren waarom ik me niet lekker voelde in de relatie, haalden voorbeelden aan, hele theorieën kwamen boven. Over mijn hoofd heen. Wat had ik daaraan?

Mijn opvoeding
Zo was ik opgevoed. Alles met je hoofd benaderen. Ik begrijp nu dat ik dat toen deed om mezelf te beschermen. Ik sloot me af en trok me terug in mezelf. Omdat alles altijd heel diep bij mij binnen komt, en ik niet wist hoe daarmee om te gaan. En al helemaal niet hoe ik een scheiding goed kon aanpakken, ik wist het echt niet. Ik heb lang met schuldgevoelens naar mijn beide zoons rond gelopen. Nu kan ik inmiddels zien en voelen dat ik de dingen heb gedaan, zoals ik toen dacht dat dat het beste was.
Ik heb toen mijn steun bij een advocaat gezocht. Achteraf heb ik spijt dat ik die weg heb gekozen.
“Je hoeft niet meteen naar een advocaat te gaan om je recht te halen”, zei een Mediator laatst tegen mij.  Blijf liever in gesprek met elkaar. Dat is voor alle betrokken belangrijk. Dat raakte wat in mij. Zo heb ik dat indertijd ook ervaren. Als je naar een advocaat gaat, geef je het hele proces eigenlijk uit handen. Dan bepaalt en beslist de Rechtbank.

Advocaat of Mediator
Advocaten focussen alleen maar op jouw gelijk en jouw waarheid. Dat is hun werk, daar worden ze voor betaald. Dat zorgt ervoor dat je je steeds verder in je loopgraaf ingraaft. Als er ruzie is, hebben beide partijen hun waarheid. Daardoor wordt er niet meer geluisterd. Toch dragen beide partners verantwoordelijkheid voor de strijd. Als er twee vechten, hebben er twee “schuld”.
Mensen willen in deze tijd geen slachtoffer meer zijn. Zij willen het liefst het gelijk aan hun kant hebben. Een Mediator brengt beide partijen weer in gesprek met elkaar. Met iemand anders erbij kan het gesprek vaak weer op gang komen. Dat is een stap in de goede richting. Toch lukt het niet altijd. Soms is er meer nodig.
Mijn werkwijze gaat daarom verder de diepte in.

Terug naar jouw emoties voor ruimte in de chaos
In mijn coaching ga ik in eerste instantie individueel met de mensen aan de slag. Terug naar jezelf. Alleen op die manier is het  mogelijk te stoppen met het “vinger wijzen en roepen  jij bent de schuld”.
Als je heel boos bent, heeft praten geen enkele zin. Alleen individueel is het mogelijk ruimte in chaos te creëren.
Volgens mij doe je dat het beste in alle rust bij een coach. Daar ben je in staat terug te gaan naar jezelf. Zolang je de oorzaak buiten jezelf blijft zoeken, zet je jezelf vast.
Het gaat om de diepere emoties. De emoties van dit moment, hebben (bijna) altijd een link naar eerdere situaties uit het verleden, jouw kindertijd.  Daar ligt de sleutel.
Waar komt bijvoorbeeld jouw woede van dit moment precies vandaan. Waar heeft dat mee te maken?
In je jonge jaren heb je patronen ontwikkeld en overtuigingen opgedaan, zijn er emoties niet verwerkt. Zo gaat het nu eenmaal, je past je aan als kind. Niet dat ouders het fout doen, het is deel van het leven.

Voorbeelden van onbewuste, beperkende overtuigingen: ik moet mijn best doen, ik mag nooit problemen geven, ik mag niet om hulp vragen, ik moet de wereld dragen, ik ben onhandig, ik moet wachten op anderen, ik moet de sterkste zijn, ik moet het alleen doen, enz. enz.

Van kind naar volwassene
In de tijd dat je samenleefde nam je die (oude) patronen mee. Die zaten dus eigenlijk al in jou.
Dat is wat we gaan onderzoeken met de huidige conflicten als uitgangspunt: hoe gingen jullie met elkaar om, wat is er allemaal gebeurd? Wat voelde jij toen daarbij? Wat deed je partner? Wat voelde je toen? Wat zei of deed jij? Wat voelde jij daarbij? Om vervolgens de link naar je opvoeding te maken: Wanneer heb jij dat eerder zo gevoeld en ervaren?
Dat zijn de vragen die ik stel. Dat is waar we dieper op ingaan.
Als je eerst jouw ballast  opruimt, ontstaat er ruimte in de chaos.
Daarna  wordt het pas weer mogelijk begrip te tonen en empathie. Dan weer kun je zien dat de ander ook zijn of haar best deed. Dat een scheiding voor allebei een mislukking is. Dat die persoon ook zijn/ haar patronen uit het verleden bij zich draagt, en de genen van zijn familie, nog van hele generaties van daarvoor.
Dan komt er zelfs ruimte voor verzoening en vergeving.

Vergeving
Dat is het sleutelwoord bij mijn coaching. Ik leerde zelf bij de Helende Reis mijn ex-man te vergeven èn mijzelf.
Je kunt pas echt naar je partner en je kinderen luisteren als je naar jezelf kunt luisteren, en als je jezelf (een beetje) kent. Daar hebben alle belanghebbenden baat bij voor het verdere leven. Vergeven is nooit om goed praten wat er gebeurd is, het is loslaten van de pijnlijke emoties, die jij niet langer bij je wilt dragen.

Steun in de rug
De Helende Reis methode (inclusief Vergeven) is die steun in de rug.
Het heeft daarnaast zin om een Afstemming (Luisterkind methode van Diana van Beaumont) te doen op de kinderen. Dat geeft inzicht hoe de situatie door hen ervaren wordt. De rollen en negatieve patronen van beide ouders worden zichtbaar. In een gezin is één geheel, iedereen is hecht verbonden met elkaar. Kinderen voelen alles aan. Zij gaan reageren op de hele situatie van ruzie en onzekerheid. Misschien door Oost-indisch-doof, driftbuien, niet eten, bedplassen. Oudere kinderen gaan zich wellicht  terugtrekken of zijn juist veelvuldig uithuizig, rondhangen bij vrienden, drank, drugs…
In een Afstemming geven de kinderen zelf aan wat nodig is om te doen, zodat zij zelf weer gelukkiger worden plus het gezin.

Hoe ga ik te werk bij (v)echtscheidingen?
Ik ga er vanuit dat beide ouders het er mee eens zijn dat alles zo goed mogelijk en in het belang van de kinderen wordt opgelost. En daarmee ook voor hen zelf.

In mijn begeleiding maak ik een combi van praten, Helende Reizen, Afstemmingen. 

Als alleen jij opruiming wilt houden en je partner niet, laat je niet weerhouden. De hele situatie om jou heen, wordt een stuk lichter. Jij kunt gemakkelijker beslissingen nemen, jij kunt beter je grenzen aan geven, want jij hebt ruimte in de chaos gecreëerd.